İstanbul Etiler Lisesi mezunlarının yıllardır ortak istek ve hayali olan pilav günü, ikinci kez olmak üzere, okulun mezuniyet töreni ile birlikte 5 Haziran 2011 tarihinde gerçekleştirildi. Düzenleme komitesinin büyük emekleri ile hayata geçen bu etkinlik, yıllardır birbirine görmemiş olan eski mezunların buluşmasına ve son sınıf öğrencilerinin coşkulu bir mezuniyet töreni yaşamasına vesile oldu. Okulun TOKİ'ye satılması nedeniyle Etiler Lisesi'nin yakında yıkılacak olması, yeni mezunların çok büyük bir adım atarak gerçek hayatın yükünü omuzlarında hissetmeye başlamış olmaları, eski mezunların da beyinlerinin tozlu nöronları arasında kalmış anılarının canlanması ve adeta bir nehirin membasından uzaklaştıkça hızını arttırması gibi, akıp giden yılların etkilerini açık şekilde görmeleri nedeniyle olsa gerek, törende coşku ve sevinç kadar, içten içe yaşanan bir hüzün de hakimdi.Oldukça iyi bir şekilde hazırlanmış bu etkinliğin, Etiler Lisesi'nin bunca yıllık geçmişine rağmen neden henüz sadece 2 yıldır düzenlendiği pek çok kişinin aklını kurcalayan bir soruydu. Keşke çok daha önceleri birileri bu görevi üstlenip başlatabilseymiş de artık gelenkselleşmiş bir etkinlik olsaymış. Yeni mezunlar açısından sorun değil belki ancak eski mezunların büyük bir bölümünün pilav gününden haberi bile yoktu. Yolu bir şekilde Etiler Lisesi'nden geçmiş ve kendini buraya ait hissetmiş herkesin katılmaya arzu edeceği böylesi bir güne katılım çok daha geniş kapasamlı olabilirdi. Dileyelim de büyük gayret ve emek ile 2. kez düzenlenen pilav günü bundan böyle hep devam ettirilir ve geleneksel bir hal alır. Lisenin resmi web sitesinde de pilav günü ile ilgili bilgi veren ve hatte eski törenlerden de görüntüler sunan bir bölümün olması da çok hoş olurdu, bilmem sesimi duyan var mı :-)
Fotoğraflara basarak büyük hallerini görebilirsiniz:
"Hoşbulduk..."
Resimde ben yokum ne yazık ki...fotoğraf çekenlerin kaderi işte.
Bu giriş önünde ne çok sırada beklerdik... özellikle kılık kiyafet, saç kontrolü açısından adeta bir sınır kapısı gibiydi :-)
Burda az mı volta attık, hey gidi günler hey...Ne güzelmiş öğrencilik yılları, ama ne yazık ki hiç zamanında değeri bilinmez...
Ne yazık gi güzelim çardak artık yok. Merdiven başı sigara içenlerin köşesiydi...
Ah ah, bu sahada ne maçlar oynandı...sonradan genişledi mi ne...
Burdan geçmek bizler için cesaret isterdi, zamane öğrencileri için bu geçerli değil sanırım :-)
"Bir tost verirmisiniz lütfen, ama acele olsun, zil çaldı da..."
NOT: Yukarıdaki fotoğraflarda görünmekte olup bundan rahatsızlık duyan var ise bana mail atması halinde ilgili fotoğrafı silebilirim.
